Uitgeverij

BlijvendBeklijven Boeken is een uitgeverij die met haar boeken probeert jou enerzijds te laten uitstijgen boven de zee van informatie die dagelijks over je heen komt en anderzijds je sowieso anders naar de wereld te laten kijken. Het zijn boeken die in zichzelf de kennisparadox proberen te omzeilen. Met de kennisparadox wordt hier bedoeld het interessante verschijnsel, dat we als menselijke soort honderden miljoenen boeken hebben geproduceerd, waarin zowat alles over alles is opgeschreven. Op papier lijken we we alles over alles te weten, maar de praktijk blijft bedroevend ver achter. Anders waren we allang ‘supergelukkig’ geweest met zijn allen en zou er geen ongelijkheid en verdeeldheid bestaan en zouden we onze leefomgeving niet aantasten door het milieu te vervuilen, de biodiversiteit te vernietigen en het klimaat te veranderen.

De kenniskermis en Vooruitkijken voor gevorderden.

Maar hoe omzeil je dan die kennisparadox? Dat advies is simpel: ken je brein, houd het klein en één ding tegelijk is fijn! Ik noem dat informatiesurvival. De kenniskermis – Overleven in een zee van informatie (Uitgeverij Haystack) is zowel inleiding als aanleiding tot het schrijven van Vooruitkijken voor gevorderden (Uitgeverij BlijvendBeklijven Boeken). Beide boeken kun je lezen als borrelhapje, als dagschotel of als zesgangendiner. Je bepaalt dus zelf in welk tempo je de informatie tot je neemt. Wel zo handig.

Met De mens als grens brengt auteur Bart Flos echter al zijn eerdere werk bij elkaar. Het boek bestaat uit twee delen, Mens en organisatie en Mens en beschaving, feitelijk twee boeken in één, die samen een Siamese tweeling vormen:

 

De mens als grens

Mag ik even aan je voorstellen? Professor Pels is een wetenschapper en voorstander van het rationeel discours. Hij omarmt de nuance en baseert zich op observatie, onderzoek, feiten en bewijs. Meneer Luis daarentegen laat vooral zijn onderbuikgevoelens spreken. Hij zegt altijd waar het op staat, recht uit het hart en recht voor z’n raap.

Wat zou er gebeuren als we die twee eens tegenover elkaar zouden zetten om de toestand in de wereld te bespreken? Over hoe we samenleven en samenwerken. Dat we voortdurend tegen vooruitgangsbarrières aanlopen. Dat de verdeeldheid en ongelijkheid toeneemt. Dat economie vóór ecologie gaat. En dat we de destructieve gevolgen voor milieu, biodiversiteit en klimaat inmiddels overal op onze planeet kunnen zien.

– Prof. Pels: ‘Dus jij beweert dat we geen enkele kans maken om op termijn te overleven, dat we gedoemd zijn ten onder te gaan. Dat is me toch wat te kort door de bocht. Ik geloof namelijk dat het nog niet te laat is, dat er nog kansen en mogelijkheden zijn’.
– Dhr. Luis: ‘Je gaat je gang maar. Zolang ik maar mag zeggen waar het écht op staat’.
– Prof. Pels: ‘Prima. Laten we afspreken dat jij me scherp houdt, terwijl ik de mens, onze organisaties en uiteindelijk de gehele menselijke beschaving onder een vergrootglas leg’.
– Dhr. Luis: ‘Wat jij wil. Maar ik zal mijn stelling met hart en ziel verdedigen’.
– Prof. Pels: ‘En ik de mijne. ik stel voor dat we in ieder geval bij het begin beginnen’. 

Welke van de twee heren zou dan gelijk krijgen, denk jij?

In De mens als grens brengt auteur, spreker en veranderspecialist Bart Flos al zijn eerdere werk bij elkaar. Want of het nou gaat om individu, groep, samenleving of suprasysteem, overal zien we diepe sporen met hetzelfde signatuur: dat van de sociale groepsprimaat en jager-verzamelaar Homo sapiens. Zijn wij in staat om de onbuigzame barrières van ons bestaan te doorbreken? We gaan het zien.

BlijvendBeklijven Presentaties en workshops

Ga gerust eens kijken op de website van BlijvendBeklijven. Je vindt daar naast boeken ook mogelijkheden voor presentaties en workshops zoals De mens als grens, Het rationele discours, De wetenschappelijke methode, De kunst van het uitzoomen en De kracht van de Kleine Groep. Volop mogelijkheden om je te laten inspireren maar vooral om onderling de manier waarop we discussiëren, debatteren, confronteren en conformeren te veranderen.

Bedenk: om daadwerkelijk te veranderen moeten we niet alleen als individu maar vooral ook als menselijke soort het moeilijkste doen dat er is: we moeten onze gewoontes doorbreken.